นักจิตวิทยากลุ่มพฤติกรรมนิยมมีความเห็นว่าการกระทำทุกอย่างของบุคคลไม่ได้เป็นไปตามในทฤษฎีแรงขับเพียงอย่างเดียวทั้งนี้เพราะพบว่าพฤติกรรมบางอย่างของบุคคลไม่ได้เกิดจากความพยายามที่จะลดแรงขับเท่านั้น แต่ยังมีสิ่งเร้าจากภายนอกร่างกายอีกมากมายที่เรียกว่าเครื่องล่อหรือสิ่งล่อใจหรือIncentiveซึ่งมีบทบาทสำคัญในการกระตุ้นให้บุคคลเกิดแรงจูงใจที่จะทำกิจกรรมต่างๆ ได้ดีพอๆกับแรงขับจึงอาจกล่าวได้ว่าการจูงใจเป็นปฏิสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบของสิ่งแวดล้อมกับองค์ประกอบทางร่างกายของบุคคลนอกจากนั้นยังพบอีกว่าการที่บุคคลพยายามลดความเครียดโดยแสวงหาความสมดุลนั้นหาได้เป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไปไม่ทั้งนี้เพราบางครั้งบุคคลยังพยายามเพิ่มความเครียดให้กับตนเองด้วยวิธีต่างๆเช่นเข้าร่วมแข่งรถ ดูภาพยนตร์ประเภทฆาตกรรม การเล่นสกีจากภูเขาสูงๆ หรือการเล่นกับของเล่นประเภทตื่นเต้นหวาดเสียวในสวนสนุก เป็นต้น กิจกรรมที่กล่าวมานี้ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความตื่นเต้นและมีความเครียดสูงทั้งสิ้นแสดงว่าความตื่นเต้นสามารถใช้เป็นเครื่องล่อให้บุคคลกระทำกิจกรรมได้แม้ว่าจะเป็น การเพิ่มวามเครียดขึ้นมาก็ตามอย่างไรก็ดีมีแนวโน้มว่าทั้งมนุษย์และสัตว์จะเข้าใกล้ หรือแสวงหาเครื่องล่อที่ทำให้ตนเองมีความสุขมีความพึงพอใจพยายามหลีกหนีหรือหลีกเลี่ยงจากสิ่งที่ทำให้ตนเองได้รับความเจ็บปวด ความทุกข์หรือความไม่พึงพอใจ